Халқымыздың ұлттық киімдерінің түрі де, үлгісі де өзге халықтарға ұқсамайтын табиғи ерекшеліктері мен көшпелі өмірге икемделген. Көздің жауын алар көркем үлгілері әлемнің этнографиялық мұражайлары мен көрмелерінде ерекше орын алған.
Ертеде ұлттық киімдері тек табиғи таза өнімдерден тігілетін болған, ол: қой, түйе жүні, ешкі түбіті; жібек, мата, барқыт, атлас, қырмызы; үй жануарлары мен құлан, ақбөкен, жанат, бұлғын, қасқыр, түлкі, күзен сияқты аң терілерінен былғары жасалып, жаға, жеңдері сәнделген. Сән үлгілері еліміздің әр аймағына байланысты, өз ерекшелігіне қарай жасалған. Дайын бұйымдарды әшекейлеу үшін түрлі-түсті түймелер, моншақтар, асыл тастар қолданылған.
Халық шеберлері қазақтың болмысына тән, кигенде ыңғайлы әр түрлі киім үлгілерін жасаған. Жаңа туған сәбиден бастап «көз-тіл тимесін» деп, әсіресе қыз балаларға ашық түсті көйлек, кеудеше, тақия, үкілі төбетей, күпі, жылы шапан, тіпті аяқ киімдер қарасаң көз тоймайтын ерекше оюлармен безендіріліп тігілген. 
Ата-бабамызда ат, шапан сыйлауды құрметтеудің көрінісі деп бағаланса, сол әдет-ғұрып ұлттық бағалы киімдер сый-сыяпат, кәде түрінде сыйлы қонақтарға, тіпті бүгінгі күні аса қадірлі шет ел дипломанттарына ескерткіш ретінде ұсынылуда.
Ұлттық киім үлгісі нақышында қазіргі күні жаңа заманға сай жастарға да арналған сәнді киімдер көптеп тігіліп жатыр. Оны тек қонақтарға, құдаларға ғана сыйлап қоймай, күнделікті киім ретінде кисек жарасымды болар еді. Шет елге еліктемей, алшақтап бара жатқан ұлттық сананы оятып, ұлттық тәрбиемізді бойымызға қайтарар едік. «Адам көркі – шүберек» демекші сәні мен көркі жарасып, мәртебеміз өсер еді.
Неғұрлым өзіндік сән-салтанатымен ерекшеленетін қыздардың тұрмысқа шығардағы бас киімі – сәукеле өте сәнді болып, ерекше мән беріліп тігілетін болған. Әшекейлері алтын, күміс, асыл тастардан қалыпқа құю, нақыш қондыру, қалыптау, зергерлеу, інжу қадау, ою салу сияқты түрлі зергерлік әсемдеумен дайындалған. Мұндай сәндік бұйымдар қазақ халқының ұлттық киім үлгілеріне ерекше әр беріп, көріктендіреді..jpg)
