Көрісу дәстүрінің тарихына үңілетін болсақ, ертеде ен далада қыстақта мал баққан көшпенді халық туған-туыстарын, жора - жолдастарын сағынып, бір-бірімен тек қар еріп, жер құрғағанда ғана кездесе алған.
Ертеде қазақ бұл күнді «наурыз» емес «амал» деп атаған, шығыс елдерінің ескі күнтізбесі бойынша Жаңа жыл осы күні басталған, қазіргі күнтізбе бойынша 14 наурызға сәйкес келеді. Осы көрісу күні дәстүр ретінде сақталып қалған.
Асыға күткен күннің таңы атысымен әр отбасы міндетті түрде бауырсағын (бауыр-туғаны, сақ - аман-есен оралды деген мағынада) пісіріп, сақтаған сүрі мен тәттілерін дастарханға қойып, көрісуге келетін кісілерді қарсы алуға дайын отырады.
Адамдар арадағы реніштерін жойып, бір-біріне ақ тілектерін айтып табысады. Кездескенде бір-біріне «Бір жасыңмен!», «Бір жасқа есейуіңмен!», «Осы жылға аман-есен жетуіңмен!» деп төс қағысып, құшақтасып көрісіп, дастархан басына отырып, әңгіме-дүкен құрады. Ұлы Абай «Жазғытұры» өлеңінде:
...Қырдағы ел ойдағы елмен араласып,
Күлімдесіп, көрісіп, құшақтасып.
Шаруа қуған жастардың мойыны босап,
Сыбырласып, сырласып, мауқын басып.
Түйе боздап, қой қоздап - қора да шу,
Көбелекпен, құспенен сай да ду-ду.
Гүл мен ағаш майысып қарағанда,
Сыбдыр қағып, бұраңдап ағады су.... - деп жырлаған осынау қуаныш пен шаттыққа, ақ бата мен молшылыққа толған бұл көрісу осы қарқынмен 22 наурызға дейін созылған.
Имандылыққа, жақсылыққа негізделген мереке күні мәдениет ардагері, ҚР Мәдениет қайраткері айтыскер ақын Әлпия Орманшинамен көрісу рәсімі өткізілді.
Халқымыздың ұлық еткен осындай салт-дәстүрі мен әдет-ғұрпы болашақ ұрпаққа жалғасын табатын баға жетпес мұра болары сөзсіз.