Дәстүр мен ғұрып» арнайы жоба шеңберінде «Дәстүрім-асыл қазынам» айдары. Оюлар сыр шертеді.

Қазақтардың қолөнерге байланысты әдет-ғұрыптары мен салт-дәстүрлері

Қазақ ұлттық мәдениетінің ең көне, ерекше бағаланатын байлықтарының бірі - қолөнер, оның ішінде ою-өрнек өнері болып табылады.

Көне заманда тасқа, ағашқа , сүйекке түсірілген ою-өрнек, таңбалар бертін келе киізге, кілемге,алашаға, матаға, әртүрлі бұйымдарға салынатын болған. Ол өрнектер арқылы елді мекенді, тайпа-руды, мал шаруашылығы мен көшпелі өмір салтын бейнелеген тағы басқа белгілерді ұғынып, оқитын болған. Мысалы, ерте кездегі әдет-ғұрып салты бойынша алысқа ұзатылған қыз төркініне өзінің тұрмыстағы жағдайын ою-өрнекпен бейнелеп сәлемдеме жіберуі міндетті болған. Білезікке түсірілген ою-өрнек арқылы жігіт қыздың басы бос немесе бос еместігін біле алған. Құдағи жүзікке бейнеленген ою-өрнектерден қыз анасының жігіт анасына деген ризашылық ниетін білдірген. Ұзатылған қыз жасауындағы өрнектерде әке-шешесі, ағайын-туғандарының қызына тілеген арман-тілектерін түсінуге болған.

Шапандардың өзіндік ерекшеліктері бар әр өңірдің өзіне тән оюлары болды. Оңтүстік пен солтүстік, шығыс пен батыс хандары мен билері бір-бірінің қайдан келгенін сұрамай-ақ танитын болған.

Шеберлер қолданатын матералдардың түсіне, реңіне аса көңіл бөлген. Мәселен, қызыл түс жалын атқан отқа, өмірлік күшке, сары түс - күнге, жасыл түс өсімдіктер әлеміне баланды. Аспан символы көк түске ерекше құрмет көрсетіледі. Ал ақ түс болса, күні бүгінге дейін молшылыққа, бақытты тұрмысқа балама ретінде аталады.

Осылайша, қазақтың қас шеберлері кестеленген ою- өрнектер тілсіз сыр шертетін болған.